می دونید،چند وقت بود که بی انگیزه شده بودم . نه مطالعه ، نه نویسندگی ، نه ورزش ، هیچ کاری نمی کردم. کارهایی که قبلاً یه روز هم نمی تونستم عقب بندازم رو دو هفته ای بود که انجامشون نداده بودم . تنها کاری که تو این دو هفته انجام داده بودم خوردن و خوابیدن به معنای واقعی کلمه بود . البته تولید محتوای اینستاگرام و تماشای یه سریال مزخرف ترکیه ای هم بود . از اون سریال متنفرم ...

ما نویسنده ها مخصوصا بلاگر ها ، به وقتا مطلب واسه نوشتن کم میاریم . نمی دونیم دیگه باید چی بنویسیم و از کجا بنویسیم و از چی بگیم . خیلی شنیدیم که می گن هر روز بنویس تا قلمت تقویت بشه ، ولی دلشون خوشه ها ، از چی بنویسیم ؟...

خیلی خوبه که صبح زود با صدای آواز گنجشک ها از خواب بیدار بشید . اما آیا اون موقع خیلی پر انرژی هستید ؟ خیلی خوبه که شب تا نیمه های شب به نوشتن و مطالعه مشغول باشید ، در اوج سکوت و آرامش زیبای شب . اما اصلاً اون موقع می تونید بیدار بمونید...

داشتم با یه نویسنده صحبت می کردم که یهو شنیدم داره چیزی درباره جستار میگه. اما جستار چی بود ؟ باید به عنوان یه نویسنده هر چه زودتر می فهمیدم ؛ اما چون زیادی ازش سوال کرده بودم دیگه روم نمی شد ‌. رفتم و یه سرچی در اینترنت انجام دادم و دیدم که بله ، خیلی نویسنده ها انجام می دن و گویا ما عقبیم . خلاصه گفتم به شما هم بگم که به وقت عقب نیوفتید .

کی گفته ما اشرف مخلوقاتیم. کی اجازه داده که ما به دیگر موجودات دنیا ظلم کنیم. از بحث کیه خوار بودن و حامی حیوانات بودنم بگذریم چون در مقالات مربوط به « وگان » درباره اش حرف زدم...

به مناسبت روز کارگر برگرفته از واقعیت عباد خسته تر از همیشه بود ، باز هم باید بلند می شد و به آن کارخانه دستمال کاغذی کوفتی می رفت . بیست و نه سال فقط برش زدن بسته های دستمال کاغذی ‌کم نبود . حالش از هر چه دستمال کاغذی بود به هم می خورد...

خیلی وقته دارم سر این موضوع با داداش کوچیکه بحث می کنم. من می گم اصل عدم قطعیت ، که یعنی هیچ چیزی قطعیت نداره درسته و اون میگه نه. و البته من دارم در این زمینه تحقیقاتم رو‌کامل می کنم .چیزی که تا امروز از این اصل فهمیدم اینه که حقیقتا هیچ چیز کامل نیست و هیچ چیز یقیناً همینی نیست که ما تصور می کنیم .

هر کسی انگیزه خاصی از نوشتن داره . یکی می خواد دنیا رو نجات بده. یکی می خواد صلح و عدالت برقرار بشه. یکی دنبال اهداف شخصی خودشه . و...

خواننده از متن های هلو برو تو گلو خوشش نمیاد . حالا منظورم از هلو برو تو گلو چیه؟ می گم برات.

بعضیا هستن که نمی دونن باید چطور شروع کنن به نوشتن . اما اونا نمی دونن که مسئله شروع نوشتن نیست . چون شروع به نوشتن عملاً کاری نداره . قلم و کاغذ و بگیر دستت و راحت شروع کن . اما مسئله یه چیز دیگه است .

چند راهکار می خوام بدم برای رهایی از تنبلی که قبل از همه تون اول خود تنبلم امتحانش کردم .

یه نگاه که به سایتم بندازیذ می بینید که خیلی وقته فیلم یا کتاب خوب معرفی نکردم . اما این به معنی این نیست که من مطالعه ام متوقف شده ‌‌یا کلا فیلم نمی بینم . این یعنی این اواخر فیلم یا کتاب خوبی که به نظرم ارزش معرفی به طرفدار هام رو داشته باشه نه دیدم و نه خوندم .

اگه نویسنده ای و نویسندگی رو به عنوان شغلت انتخاب کردی باید هر روز بنویسی . می پرسی چرا ؟ می گم برات.

من هم یکی از اونا بودم . یکی از همونایی که فکر می کردن هر چه که دین اسلام و قوانین می گن درسته. از همونایی که محمد رو بالا تر از خدا می دونست و حسین رو از اونم بالا تر. اما نه . من کاملاً هم مثل اونا نبودم . من از اونایی نبودم که چشم بسته چیزی رو بپذیره . به هیچ عنوان نبودم . عادت داشتم و دارم که درباره باور ها و اعتقاداتم تحقیق کنم تا به واقعیت ماجرا پی ببرم. همچنان هم دنبال حقیقتم.

تو این دوره به شما یاد می دم که : چطور ایده پیدا کنید چطور طرح و خلاصه داستان بنویسید چطور شروع کنید اوج داستان کجاست فرق داستان بلند و رمان چیه چطور داستان کوتاه ، داستان بلند و رمان بنویسید...

به طور کاملاً مستقیم با این مسئله دست به گریبان هستم . قدیم ندیما نمی دونستم که نباید بیش از اندازه لطف کرد. همیشه دوست داشتم به همه محبت و خوبی کنم. حتی اگه جوابش رو با بدی بدن...

در واقع نویسندگی کار آسونیه . یعنی هر کسی که می نویسه رو می گن نویسنده. یعنی به معنای واقعی هر ....کسی که می نویسه. کسی که کتاب های حقوقی می نویسه میشه نویسنده اون کتاب ها . کسی که انگیزشی می نویسه هم نویسنده است . اونی که درباره کسب و کار و موفقیت و خودشناسی هم می نویسه ، نویسنده است .

بله یکی از بهترین اعنواع اعتیاد همین اعتیاد به نوشتنه. البته از اونجایی که مطمئنم هیچ کدوم از ما دچار این اعتیاد نمی شیم اینو مفید دونستم .